 |
12-09-2008, 01:48
|
#1 |
bir..iki...üc.. nokTa
ikinin on dördüncü sokağı karanlığın solak arşınları, kimse bilmez sus'ları tasını tarağını ve kimsmse bilemez, ‘’eski bir aşkın her daim yeni bir ayrılıkta yaşlandığını’’… ufkun yalınlığı kadar yek’tir her yaşam, ve çıkmamıştır hiçbir zaman tekil bir kadından, çogul bir adam sureti sayılı hecelerde yankılanacak olan … şehrimin toprağı yağmur kokar yeni bir filizi doğuramayacak kadar, yitik ve ıslanmış ‘’yüreğim ıslaktır benim kuytularda ağlamaktan ve hafif uçuktur rengi kurusun diye kaç kez güneşe asılmaktan" uçurum kenarı soluklamalar biriktirirse ‘’aşk’’ ve başlığı ,son satırına ezelden nokta almışsa, virane bir sevda’ya bu söz, ilk hecesinden yasaklıdır … bilirsin ya; giden an’larda (kala)kalır işte; bilindik tüm korkuları o lahza’dan ışık alır ve işte bu yüzden; yüz’ü bu üç nokta’nın ardında saklıdır ‘’…’’ |
|
|
|
|
|
|
|
 |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
