Kendim için bazı şeylerden Vazgeçtim ya da Vazgeçmek zorunda kaldım desem daha iyi olacak..

Ben kendi isteğimle değil CAN yerine koyduğum biri benden Vazgeçtiği için
Vazgeçtim…..


İlk önce ellerinden Vazgeçtim.. Hani bir zamanlar tutmaya kıyamadığım usul
usul korka korka tuttuğum ellerden Vazgeçtim.. Kendim istediğim için değil... CANım öle istedi.. Bende CANımı dinlerim.. Bir zamanlar CAN yerine koyduğumu dinledim...


Sonra bakmaya doyamadığım gözlerden Vazgeçtim... Hani hep bakmaya
doyamadığınız gözler varya.. İşte ben o gözlerden Vazgeçtim.. “Bıktığım” ya
da “İstemediğim” için değil sadece CAN yerine koyduğum CANım Vazgeçti diye Vazgeçtim. Usulca korkarak...


Kısa bir ara sonra dudaklarından Vazgeçtim.. Karşınızda onun sizinle konuşmasını sağlayan o dudaklardan Vazgeçtim. İsteyemeyerekte olsa Vazgeçtim.. Yine ben istediğim için değil CAN yerine koyduğum CANım istediği için Vazgeçtim……


Bir zaman sonra CANımla ilgili düşler kurmaktan Vazgeçtim.. Çünkü CANım
çoktan Vazgeçmişti ve “Benden de İstiyordu” bende sırf CANım istediği için VAZGEÇTİM.... Kokarak ürkerek VAZGEÇTİM....


Ama o bilmiyordu ki ondan her uzaklaşmam aslında kendimden Vazgeçmemdi. Hayallerimden Vazgeçmem.... Vazgeçtiklerimin hepsi CANımdı.. Bana ait olan şeylerdi...


Ve Şimdi…...


Ellerinden, gözlerinden, dudaklarından, hayallerinden Ben CANımdan
Vazgeçtim..


Sırf CAN Yerine Koyduğum CANım İstediği İçin...