Bekleyişin öyküsü

**kelebek35** · 12-01-2009, 15:38

Günler güz yaprakları gibi birer bir er dökülürken ayaklarımın
Dibine ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
SEN YOKTUN...
Binlerce adim attım bu kentin sokaklarında her köseyi her parkı her ağacı
ezberledim. Sevdaya bulanmis her kaldirim tasinda senin adini aradim.
SEN YOKTUN...
Evlerin duvarlari birer bir er üzerime yikildi her bir hücremin acisini
ta yüregimde hissederken beni enkazin altindan çekip alabilecek elini aradim.
SEN YOKTUN...
Özlem sarkilarini ezberledim. Kimini bagira çagira kimini fisiltiyla
söyledim. Karanliga haykirdim hasretini sesimi duyacaksin diye bekledim.
SEN YOKTUN...
Senden gelecek tek bir haberi bekledim saatler asir gibi geldi geçmedi.
Çalan her telefonu yüregimin deli gibi çaglayana dönen atislariyla açtim.
Senden baska duydugum her seste hep ayni hayal kirikligini yasadim.
Onlar beni duymak istiyordu. Ben ise seni.
SEN YOKTUN...
Seni aramaktan yorgun düsmüs bedenimi karanligin kucagina uzattim her gece
bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasini istedim. Olmadi! Kaç
gece sabahi ettim gözlerimi kapamadan kaç gece merdivendeki ayak seslerini
dinledim gelen sensindir diye.
SEN YOKTUN...
Her yagmurla birlikte hüzünde yagdi bu kentin üzerine. Bulutlar yalnizligin
isaretiydi benim için. Beni islatan yagmur olmadi. Ben senin özleminle
sirilsiklamdim her mevsim. Hayat bana merhaba dedi. Uzun kistan sonra gelmez
dedigim göçmen kuslarin dönüsünü gördüm.
SEN YOKTUN...
Denizin sonsuz maviligine umut bagladim kiyilarda fark ettim
bekleyislerimi. Hep sensiz gemiler geçti limandan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eslik ettim.
SEN YOKTUN...
Gözümden tek bir yas akmadi. Onlar sana aitti.
Sana kalmaliydi.
Kimselere söyleyemedim acilarimi bekleyisimin öyküsünü kimselere anlatamadim.
Nice firtinalar koptu yüregimde dalgalar dövdü hayallerimi.
Siginacak bir liman yaslanacak bir omuz aradim.
SEN YOKTUN...

alıntı

12-01-2009, 15:38	#1
Kullanıcı Adı kelebek35	Bekleyişin öyküsü Günler güz yaprakları gibi birer bir er dökülürken ayaklarımın Dibine ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim. SEN YOKTUN... Binlerce adim attım bu kentin sokaklarında her köseyi her parkı her ağacı ezberledim. Sevdaya bulanmis her kaldirim tasinda senin adini aradim. SEN YOKTUN... Evlerin duvarlari birer bir er üzerime yikildi her bir hücremin acisini ta yüregimde hissederken beni enkazin altindan çekip alabilecek elini aradim. SEN YOKTUN... Özlem sarkilarini ezberledim. Kimini bagira çagira kimini fisiltiyla söyledim. Karanliga haykirdim hasretini sesimi duyacaksin diye bekledim. SEN YOKTUN... Senden gelecek tek bir haberi bekledim saatler asir gibi geldi geçmedi. Çalan her telefonu yüregimin deli gibi çaglayana dönen atislariyla açtim. Senden baska duydugum her seste hep ayni hayal kirikligini yasadim. Onlar beni duymak istiyordu. Ben ise seni. SEN YOKTUN... Seni aramaktan yorgun düsmüs bedenimi karanligin kucagina uzattim her gece bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasini istedim. Olmadi! Kaç gece sabahi ettim gözlerimi kapamadan kaç gece merdivendeki ayak seslerini dinledim gelen sensindir diye. SEN YOKTUN... Her yagmurla birlikte hüzünde yagdi bu kentin üzerine. Bulutlar yalnizligin isaretiydi benim için. Beni islatan yagmur olmadi. Ben senin özleminle sirilsiklamdim her mevsim. Hayat bana merhaba dedi. Uzun kistan sonra gelmez dedigim göçmen kuslarin dönüsünü gördüm. SEN YOKTUN... Denizin sonsuz maviligine umut bagladim kiyilarda fark ettim bekleyislerimi. Hep sensiz gemiler geçti limandan. Ben gemicilerin hasret türkülerine eslik ettim. SEN YOKTUN... Gözümden tek bir yas akmadi. Onlar sana aitti. Sana kalmaliydi. Kimselere söyleyemedim acilarimi bekleyisimin öyküsünü kimselere anlatamadim. Nice firtinalar koptu yüregimde dalgalar dövdü hayallerimi. Siginacak bir liman yaslanacak bir omuz aradim. SEN YOKTUN... alıntı

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)

Kullanıcı ismi		Beni hatırla
Şifreniz