kesilsin istemiyorum beni arayışların, gel...
şiirlerim öylece duruyor hala
penceremden süzülen ışık demetinin altında.
gözlerin ve ben...
bir deniz meltemi ile eleleyim
bir ben durulurum
bir deniz coşar,
o gülüşün yangını
düşmüş düşüme
serkeş yüreğimde
dumanı tüter...




düşlerimde misafirimsin bu gün
gönlümdeki açlık yatışmadan bırakmam seni.
otur da söyleşelim,
ama her söz sevdaya yelken olsun
tanımadık,görmedik,yitik yoldaşlarımıza armağan olsun dokunuşlarımız...


uzaklara düşmez gölgen
ellerine konmasa da düşlerim
aklımdadır,ıslak gelişlerin kollarıma
bir sonbahar yağmurunun altından
cama vuran yağmur taneciklerinin serinliğinde
bir seherin kokusuna iki kulaç uzaklıktayım
sevdam tavında
seni beklemekteyim
aşka iz sür,gel
beni bulursun.



kaç gündür borçlu kaparım kapımı içimdeki sensizliğe.
oysa
yaşamın büyümüş serpilmiş güzel anları var ya.
var ya,
karanfile çiğ düşmüş siyah gözlerin
iki yürek dolusu aşk var ya.
var ya,
sevdaya süslü öpülesi iki yanak
ve ayaklarımız rengarenk bir sabaha doğru yoldadır...

kesilsin istemiyorum beni arayışların gel,
kalmışsa sende bir tutam ince tütün
getiriver...
yokluğunda tüttürmek istiyorum,
bahanemizde bu olsun,
gitmeyiver bu gece kal!
ellerim saçlarında olsun güneş doğarken,
sen yanımdayken
söz dinlemez arsız
bir arzu kemiriyor içimi.
kürek çekmek istiyorum
eski bir sandalda
kırmızı bir denizde
gün batımına doğru...
benimle gel
gözlerinde susayım
ve dalgaların hışırtısını büyüteyim gecede.
bilirim ki bu yolculukların tadından başka
hazzı ve anısı var
yıllar
yıllar sonrasına,değişmez kalır öylesine belleklerde.
çünkü nasıl kavgaların,zaferlerin,yenilgilerin tarihi varsa
aşkın da tarihi var.
kesilsin istemiyorum beni arayışların gel,
aşka iz sür beni bulursun.


sana vuruldum...
karanlığın yıldızlara yenik düştüğü o gecede
sana vuruldum!
sevdama yorgun gecikmiş gelirken gece yarısı
sen;
gecede bir damla ışık
bir tutam ay iziydin.
susuyorken gece
susuyorken su


dudaklarımızda şarabın tadı
yürüyorken kan renginde suskunluğa
dilimde kelimeler bekliyor gelişini
bekliyor gözlerinin derinden sarsılarak uyanışını gün.
bekliyorken
korkunun suskunluğu acıya dönüştürdüğü o girdapta
düşler,yollar bitiyor
aklında değil mi gelmek bir nebze olsun?