 |
01-07-2009, 16:55
|
#1 |
Aşk Yanığı...
 ...yarınlarım kaderime emanet, iyi bak onlara alın yazım ..............ben delirmeye gidiyorum ne zaman dönerim bilinmez...! valizime ayrılıkları tıkıştırdım en altta anılarım yabancılık çekersem gittiğim yerde arada bir çıkarır koklarım kimse beni uğurlamaya gelmemiş bu şehir beni yalnızca gülerken seviyor sağolsun tek bir kuru ağaç var sararıp kalmış bir iki yaprağını sallıyor -istasyon bomboş -raylar tespih gibi -çekiyorum sabrımı -birde sigaramı kirpiklerim tutuştu gözyaşlarım söndürmeye çalıştıkça yangını dahada alevleniyor külleri yüreğime yağıyor içim dışım aşk yanığı aşikar bir zavallılık var üstümde devrilip düşüyorum mecalsiz bekleyişlere elim göğsümü işaret ediyor;  alıntı. |
|
|
|
|
|
|
|
 |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
