http://sphotos.ak.fbcdn.net/hphotos-ak-ash1/hs277.ash1/20452_1355296963498_1263660171_30988313_6255755_n. jpg (http://www.facebook.com/photo.php?pid=30956292&id=1263660171)Gitme-sen, Bitmesek Olmaz mı?

“Seni Ne Çok Seviyorum” demiş yeminler etmiştin. “Ayrılıksa gerçek olan, ölümden öte köy yok, Sevgili. Seni orada da beklerim” demiş boynunu büküp susmuştun. Susuşuna, susmuştum. Bükük boynunu kaldırıp gözlerime bakmıştın. Bakarken dudakların titremiş, içerlenmiş kalbime ağlamıştın.

İnanmıştım!

Yüzünü avuçlarımın içine almış göz yaşlarından öpmüş sensizlikten kurumuş dudak çölümü göz yaşı yağmurunda ıslatmıştım. Sen vardın, ben sende yeşerirdim.

Kış geldi. Sevdamızın üzerine kar yağdı. “Sevgili, diye seslenmiştin. Anlamış, susmuştum.! Yoktu böyle Sevgili, sözü! “ Sevgili, gitme vaktim geldi” demiş susmuştun, aşk’a. Yaralı bir sesle seslenmiş “gitmesen, bitmesek olmaz mı? Sensiz yaşayamam, gözlerin siz yapamam, dudakların, dudaklarımda olmadığında nefes alamam, ölürüm” demiştim.

Gözyaşlarını silmiş en yüksek perdeden suskunluğunu bozmuştun. “Kimse, kimse için ölmez Sevgili” demiş ve gitmiştin avuçlarıma gözyaşı, keder, hüzün bırakarak.

Ölmez sevgili, ölmez.
Ölüler, ölmez.
Ölüm çok soğuk sevgili!
Artık üşütme beni, sensizlikten.

Artık gecelerim uykusuzluğa yani sana bölük. Bölüyorum, çarpıyorum, topluyorum eşittir sen çıkmıyorsun. Yarım yamalak duygular “yer bitirir insanı, yer bitirir. Dirhem, dirhem azalırsın.”

Yine saçmalıyorum işte, şarkımı dinlerken!