İki dönemdir iktidarda olan AK Parti’nin oylarının hangi dönemlerde artıp hangi dönemlerde azaldığı, üzerinde ayrıntılı çalışma yapılması gereken bir konudur.
Tüm partiler bu dalgalanmayı yakından izlerlerse, seçmenin neden hoşlanıp neden hoşlanmadığını rahatlıkla takip edebilirler. Rüzgar yakalayabilirler. Akıllı stratejilerle seçmeni heyecanlandırabilirler.
Konuyu sadece AK Parti’ye ait özel bir durummuş gibi algılamak ve meseleye tarafgir yaklaşmak işin ciddiyetinden ve sosyolojik derinliğinden uzaklaştırır. Üzerinde durmaya çalıştığımız konu, siyaset sosyolojisi açısından büyük önem arzetmektedir.
Arşivimde bulunan ve son 8 yıla ait kamuoyu verilerini yansıtan araştırmalara göz attım. Burada imkan olsa da, tablolar halinde ve diğer partilerle karşılaştırmalı bir şekilde kapsamlı olarak verilebilse... Bu tür ayrıntılı değerlendirmeleri birçok partinin de yapmış olabileceğini, ama bu konuda bilgi sahibi olmadığımızı ifade ettikten sonra, bugün konuyu siz değerli okuyucularımızla paylaşma düşüncesindeyim.
“AK Parti oylarını ne düşürüyor ne artırıyor” bağlamında baktığımızda araştırmaların ortaya koyduğu gerçek şu:
- AK Parti iç siyasi gündeme boğulduğu zamanlar geriliyor, vizyoner bir duruşla Türkiye’yi dünyaya açmaya çalıştığı zamanlar kamuoyunu heyecanlandırarak desteğini artırıyor.
- AK Parti iç siyasi polemiklerle gündeme geldiği zamanlar aşınıyor, gerilimi düşürdüğü zamanlar toparlanıyor.
- AK Parti örneğin Filistin’deki dramdan yola çıkarak “Ah Gazze” diye haykırdığı zamanlar toparlanıyor, eş zamanlı olarak doğal gazdaki yükselişlere mani olamadığı zamanlar bu büyülü etkiyi yitirerek hızla eriyor.
- AK Parti reform niteliğindeki işlere imza attığı zamanlar yükseliyor, sistemle uzlaşıyor gibi göründüğü verdiği zamanlar geriliyor.
- AK Parti çevreyi merkeze taşıma konusunda kitlelere umut verdiği zamanlar yükseliyor, merkezin çevreyi ezmesine gözyumduğu gibi izlenim ortaya çıktığı zamanlar eriyor.
- AK Parti toplumun kangren haline gelmiş sorunlarına tüm riskleri göze alarak el attığı zamanlar yükseliyor, dokunursam elim yanar diye yaklaşmaktan imtina ettiği sorunları ötelediği zamanlar geriliyor.
- AK Parti “açılım” dediği zamanlar yükseliyor, “iyi ama nasıl açılalım” tereddüdü yaşadığı zamanlar frenleniyor.
- AK Parti ekonomiyi öncelediği zamanlar yükseliyor, makro ekonomik dengelerin derdine düşüp mikro ekonomik işleri (Ayşe, Fatma teyzenin derdini) gözardı ediyor görüntüsü verdiği zamanlar geriliyor.
- Başbakan Erdoğan sesini çok yükselttiği zamanlar destek azalıyor, halkıyla dertleşiyor gibi sesini tonunda ayarladığı zamanlar destek artıyor..
- Başbakan dünya liderlerinin yanında dik durduğu zamanlar alkışlanıyor, vatandaşa diklendiği zamanlar kınanıyor.
- Başbakan devletin anne gibi müşfik yüzünü yansıttığı zamanlar yükseliyor, baba gibi sert yüzünü yansıttığı zamanlar düşüyor.
- Başbakan “abi” görüntüsü verdiği zamanlar yükseliyor, “ağa” görüntüsü verdiği zamanlar geriliyor.
- Başbakan olumlu da olsa kameralar önünde yaptığı işlerden daha çok, sonradan ortaya çıkan ilgi uyandıran davranışlarından dolayı yükseliyor.
- Başbakan umut oluşturduğu zamanlar yükseliyor, umut kırınca düşüyor.
- Başbakan değişime önayak olduğu zamanlar yükseliyor, eski siyasetçiler gibi eski tas eski hamam görüntü verdiği zamanlar geriliyor.
Yazıyı uzatmak istemiyorum. Bu şekilde sıralanmış 60-70 tespitimiz var.
Aynı değerlendirme tüm siyasi parti liderleri için de yapılabilir. Her siyasi bu dalgalanmalardan ders çıkarmalıdır.
Sözün kısası şu: Vatandaşa elini uzatan yükseliyor, elini çeken eriyor.
Vatandaş ulusal güvenlikle ilgili “vatan” derdini de, kişisel yaşamında zaruri ihtiyaçlarını temin etmekte zorlanmayacağı “can” derdini de aynı anda düşünen, bunu dengeleyebilen ve geleceği konusunda kendisinde güven oluşturan siyasi liderleri kendine daha yakın buluyor.
Prof. Dr. Osman ÖZSOY

bence ak partinin yaptıkları düşürüyor baykalın yaptıkları arttırıyor