 |
01-29-2009, 16:31
|
#1 |
“Yazık” insanlarız.
Ezilmiş, yok edilmeye çalışılmış ve bunda da oldukça başarı sağlanmış bir halkın bir kan gölü oluşturup, üzerinde kendi geleceğine yelken açması düşünülemez.
Ezilmiş bir halkın öç alma hissiyatındaki adres, kapıları kırıp odaları kan gölüne çevirerek, kudurmuş bir iştahla marifetini hazmetmeye çalışırken yeni ezilmiş halklar oluşturması da düşünülemez. Öç meyvesi her zaman çiğdir ve yiyenin midesine oturur… Oturmuştur da… Kim olursa olsun… Öç duygusu, kindar efendisinin hizmetinden kovulmamak için bütün pespayeliği ve insan dışılığıyla hayatta kalmayı başarır… Öç duygusunun rehberliğinde ulaşılan yer ise yeni bir kindar efendi yaratmaktan öte geçmez. Tarih ve zaman aynı zamanda kinin ve öcün de tarihi ve zamanıdır… İnsan öç duygusu ve kinle ziyandadır! Böyle bakarsak, “Ne ekersen onu biçersin!” diyebiliriz. Yine… Böyle bakarsak, “Herkes Hak-ettiğini yaşar!” diyebiliriz. Oysa… “Hay”dan gelip “Hu’ya gidiyoruz… Yolculuğumuzun “Hay” ile “Hu” arasındaki bölümünde insanız. Güya insanız… Ne büyük elem… Ne çetrefilli bir yol… Belki insan, kendini yüce yaratıcısından uzaklaştıran “Yol”dan öcünü almalı ve ona kinlenmeli. Değil… İnsan insana kinleniyor. Üstelik bu kin ve öç alma duygusu öyle hasis ki, insanı kendine benzetiyor. İnsan cimrileştikçe bayağılaşıyor. Yaşam alanları daralıyor, ölüm alanları genişliyor! Zulüm abat oluyor… Yeryüzü kanıyor… Güneş usançla kan göllerinin üzerine doğuyor… Güneş usançla ölü gözlü çocukların yüreğini ısıtmaya yetmiyor… İnsanlık üşüyor. Sahiden üşüyor… Yıllarca önce hunharca öldürülenlerin çocukları ve torunları, yıllar sonra ölüm makinesi oluyor. Üstelik kendilerine yapılan zulümden daha fazlasını reva görüyor, hem de dedelerine, babalarına zulüm yapanlara rahmet okutarak. Öç ve kin bir kez daha kazanıyor! Kaybediyor aslında… 40 sene sonrasını düşünebiliyor musunuz? Öç ve kin 40 sene sonra ölenlerden ve öldürenlerden daha diri olacak emin olun. Ne olacağını söyleyeyim size: Bir öfke denizi sebepsiz kabaracak ve Yahudileri öldürmeye başlayacak. 40 sene uzun bir süre değil emin olun! Tarih ve zaman bekler! En sabırlı iki şey… Bugün ölmüş olanların çocukları ve torunları büyüyüp serpilecek, zenginleşecek… Öçleriyle ve kinleriyle de zenginleşecek… Üstelik 40 yıl sonra bugünkü silahlardan daha acımasız silahlar kan ve ölümle birlikte insanın bir 30-40 yıl sonra nasıl vahşileşebileceğine dair ipuçları da sunacak. 30-40 yıl sonra ve yine bir Muharrem ayında… Ektiğini biçmek… Hak etmek… Bu çark böyle işliyorsa elbette kimsenin diyecek bir şeyi yok… Ama böyle işlemeyebilir… Bunu anlayan çıkacak mı? Hiç sanmıyorum. Ümitsiz değilim ama sanmıyorum… Çünkü zamanda ölüm kokusu var ve maalesef öç ve kin duygusu insanlığı kemirmekte. Hepimiz “Yazık” insanlarız. Yazık! Yalan, sustukça büyüyor; doğru, bağırdıkça küçülüyor! Ne yaman bir çelişki değil mi? |
|
|
|
|
|
|
|
 |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
